آمفيزم کيسه هاي هوا را از بين مي برد، کيسه هاي هوا در ريه ها هستند. کيسه هاي هوا ضعيف ميشوند و در نهايت پاره ميشوند، که باعث ميشود سطح ريه ها و مقدار اکسيژني که مي تواند به جريان خون منتقل شود، کاهش يابد.
اين مسئله سبب مي شود تنفس سخت تر شود، مخصوصا هنگام ورزش. آمفيزم همچنين موجب ميشود ريه ها خاصيت ارتجاعي خود را از دست دهند.
آمفيزم يکي از دو بيماري شايعي است که تحت عنوان بيماري انسدادي مزمن ريوي (COPD) ناميده ميشود. بيماري مهم COPD ديگر، برونشيت مزمن است. آمفيزم بيماري غير قابل برگشت است، بنابراين هدف درمان اين است که سرعت پيشرفت آن را کاهش داده و علائم را به حداقل برساند.
علائم آمفيزم چيست؟
برخي از افراد سالها بدون آنکه بدانند به اين بيماري مبتلا هستند. بعضي از اولين نشانه هاي آن ضعف تنفس و سرفه، به ويژه در حين ورزش و يا فعاليت جسمي است. اين علائم همچنان بدتر مي شوند تا تنفس هميشه دشوار شود، حتي هنگام استراحت.
ساير علائم عبارتند از:
خستگي
کاهش وزن
افسردگي
ضربان قلب سريع
در افراد مبتلا به آمفيزم ممکن است به دليل کمبود اکسيژن، لب ها يا ناخن هاي آنها مايل به خاکستري شود. در صورت بروز اين اتفاق، فورا به پزشک مراجعه کنيد.
چه کساني در معرض خطر آمفيزم هستند؟
به گفته انجمن ريه آمريکا، در سال 2011 بيش از 4?5 ميليون نفر در ايالات متحده آمفيزم داشتند. اکثريت اين افراد بيش از 65 سال سن داشتند. مردان و ن به طور يکسان در معرض خطر اين بيماري قرار دارند.
مصرف دخانيات علت اصلي آمفيزم است. هرچه بيشتر سيگار بکشيد، خطر ابتلا به آمفيزم در شما افزايش مي يابد.
مصرف ماري جوانا نيز مي تواند منجر به آمفيزم شود. به گفته انجمن ريه آمريکا، سيگار کشيدن سالانه بيش از 480000 آمريکايي را به کشتن ميدهد و 80 درصد از اين موارد مرگ و مير ناشي از COPD، از جمله آمفيزم است. قرار گرفتن در معرض دود سيگار نيز خطر ابتلا به آمفيزم را افزايش مي دهد.
علاوه بر اين، افرادي که در مناطقي با آلودگي بالا، گازهاي شيميايي يا تحريک کننده هاي ريه زندگي ميکنند، و يا مشغول به کار هستند، در معرض خطر ابتلا به اين بيماري هستند.
ژنتيک مي تواند به عنوان عاملي در ايجاد شکل اوليه آمفيزم نقش ايفا کند، اما اين مورد نادر است.
آمفيزم چگونه تشخيص داده ميشود؟
پزشک شما با دريافت پس زمينه و سابقه پزشکي شما شروع مي کند، و از شما سوال خواهد کرد آيا سيگاري هستيد و يا در معرض دود و آلودگي هاي خطرناک در محل کار و يا در منزل هستيد يا خير.
آزمايشات مختلف مي توانند آمفيزم را تشخيص دهند، از جمله:
آزمايشات تصويربرداري، مانند اشعه ايکس و سي تي اسکن، براي بررسي ريه هاي شما
آزمايش خون، براي تعيين اينکه ريه ها چگونه اکسيژن را انتقال مي دهند
اکسيمتري پالس براي اندازه گيري ميزان اکسيژن خون شما
آزمايشات عملکرد ريه که اغلب شامل دميدن دستگاهي به نام اسپيرومتر براي اندازه گيري ميزان هوايي که ريه مي تواند وارد و خارج کند و نحوه انتقال اکسيژن از ريه ها به جريان خون
آزمايش گاز خون شرياني براي اندازه گيري مقدار خون و دي اکسيد کربن در خون
الکتروکارديوگرام (ECG)، براي بررسي عملکرد قلب و جلوگيري از بيماري قلبي
چگونه آمفيزم درمان مي شود؟
هيچ درمان قطعي براي آمفيزم وجود ندارد درمان با هدف کاهش علائم و کاهش پيشرفت بيماري با داروها، درمان ها و يا جراحي ها انجام ميشود.
اگر سيگاري هستيد، گام اول در درمان آمفيزم، ترک سيگار، يا با دارو يا با محروميت از سيگار است.
داروها
داروهاي مختلف مي توانند به درمان اين بيماري کمک کنند، از جمله:
برونکوديلاتورها، براي کمک به باز شدن مجاري هوا، راحت تر کردن تنفس و کاهش سرفه و تنگي نفس
استروئيدها، براي تسکين تنگي نفس
آنتي بيوتيک ها، براي مبارزه با عفونت هايي که مي توانند اين بيماري را بدتر کنند
تمام اين داروها مي توانند به صورت خوراکي يا استنشاقي مصرف شوند.
درمان ها
درمان ريوي يا ورزش معمولي مانند راه رفتن مي تواند عضلات تنفسي را تقويت و علائم را کاهش دهد، و باعث مي شود تا تنفس راحت تر و از لحاظ جسمي فعال شويد. يوگا، تاي چي، و تمرينات تنفس عميق نيز مي توانند به کاهش علائم کمک کنند.
اکسيژن درماني مي تواند به راحت تر شدن تنفس کمک کند. افراد مبتلا به آمفيزم شديد ممکن است 24 ساعت روز به اکسيژن نياز داشته باشند.
عمل جراحي
جراحي برداشتن قسمتي از ريه ميتواند براي حذف قطعات کوچک آسيب ديده ريه و پيوند ريه مي تواند کل ريه را جايگزين کند. اين عمل جراحي نادر است که فقط براي افراد مبتلا به آمفيزم شديد استفاده مي شود.
ساير درمان ها
افراد مبتلا به آمفيزم اغلب کم وزن هستند. خوردن خوراکي هاي غني از ويتامين هاي A، C و E مثل ميوه ها و سبزيجات توصيه مي شود تا سلامت کلي بيماري بهبود يابد.
واکسيناسيون در برابر برخي از عفونت ها مانند پنوموني، مي تواند مانع از عفونت شود، عفونت مي تواند آمفيزم را پيچيده کند.
افرادي که مبتلا به آمفيزم هستند، اغلب اضطراب و افسردگي را تجربه مي کنند، زيرا آنها به اندازه اي که قبلا عادت داشتند، فعال نيستند. در بعضي موارد ممکن است به مخزن اکسيژن متصل شوند. پيوستن به يک گروه پشتيباني مي تواند به شما در برقراري ارتباط با ديگران مبتلا به اين بيماري و تجربيات مشابه کمک کند. اين مسئله مي تواند به شما کمک کند تا متوجه شويد که در مبارزه با اين بيماري تنها نيستيد.
درباره این سایت